Van overleven naar leven: terug naar verbinding

We zijn miljoenen jaren als zoogdieren geëvolueerd. Daardoor heeft ons lichaam een verfijnd systeem ontwikkeld dat van nature is afgestemd op verbinding en co-regulatie met onze verzorgers. Net als veel dieren overleefden wij in kleine gemeenschappen vooral dankzij het intuïtieve oerbrein. Het leven draaide om voedsel verzamelen, spelen, rusten, samen zijn en ons beschermen tegen gevaar. Spannende of negatieve ervaringen werden gedragen in nabijheid van anderen, zodat het bestaan niet voortdurend vanuit angst beleefd hoefde te worden.

In het Westen zijn we de afgelopen twee millennia vooral gaan geloven dat we bovenal cognitieve wezens zijn. Stap voor stap raakten we losser van ons lijf en van echte verbinding met anderen. Voor veel mensen is het analytische brein een strenge, vaak onrechtvaardige alleenheerser geworden—hoorbaar in innerlijke stemmetjes die vooral vertellen wat we níét goed doen. Intussen groeide een industrie die ons “psychisch gezond” wil houden, terwijl velen in afzondering leven. Er zijn simpelweg te weinig intieme relaties om moeilijke ervaringen in te reguleren; zo wordt het leven voor velen een bron van onverwerkt trauma—en dus van angst.

In mijn praktijk ontmoet ik vaak mensen die snel, slim en analytisch door het leven gaan, maar lichamelijk en emotioneel gebukt gaan onder klachten—zonder het verband met cognitieve dominantie te herkennen. Ik zie ook mensen met een overprikkeld, uitgeput of beschadigd lichaam dat zorgvuldig wordt gemaskeerd met make-up, fillers of dure kleding: een succesvol beeld naar buiten, terwijl binnenin angst, woede of onzekerheid woekert.

Lichaam en geest vormen één verfijnd, samenwerkend systeem. Wie jij nu bent, is ontstaan uit je genetische aanleg, je opvoeding en je omgeving. Oude overlevingsstrategieën uit je kindertijd kunnen vandaag een volwassen, gezonde manier van leven blokkeren. Elke ervaring krijgt kleur door de emotionele betekenis die jíj eraan geeft—meestal onbewust, tot je het bewust gaat zien.

Als je een traject start, onderzoeken we samen de diepere oorzaken van je klachten. Welke patronen van niet-helpende gedachten, gevoelens, gedragingen en verbindingen houden je tegen? En hoe zet je die stap voor stap om naar vormen die wél ondersteunen—zodat je dichter bij jezelf komt en van overleven weer echt gaat leven.